Zo lang geleden
en zo kort
Een beeld
dat even tastbaar wordt
Het zoeken
van herinneringen
overschaduwt
door alledaagse dingen
Kwetsbaar, broos
en oh zo klein
ons kind…
Zo rustig zonder pijn
De wereld
draait geruisloos rond
Geen deel ervan
te zeer verwond
Een ster
voor nu ’t enig houvast
Zee en wind
namen de lichte last
Een stille tocht…
Een enkele keer,
De bloesem
geurt voor hem niet meer
De leegte…
blijft de ziel omarmen
Dit beeld
zal steeds ons hart verwarmen
